herkese güzel bir pazartesi günü diliyorum.
başlığımdan anlayacağınız üzere mevzü annelik.hamileyken başlıyor fedakarlıklar.hasta oldum ilaç kullanamadım.bulantıdan kustum yemek yiyemez oldum.bir taraftan kızımla ilgilenmeye çalışıyorum.bir yandan ev işleri eşim hepsi hizmet bekliyor.robot gibi her işin üstesinden gelmeye çalışıyorum.ama yetişemeyip bazen kısa devre yaptığım oluyor.
cumartesi günü annemin(kayınvalidem) evini temizledim camlarının ikisini sildim perdesini yıkadım makinede sonra ütüledim.sonra kendi evimde işlendim.akşam yemeğini yaparken bulantı geldi yine.afedersiniz banyoyo zor attım kendimi.nerdeyse kusmaktan boğulacaktım.işin ilginç yanı yanımda kimse yoktu.pisi pisine gitcektim.Allahım kusmaktan nefret ediyorum.bulantıdanda nefret ediyorum.kendimi karnımdaki küçük kalbi düşünüp motive etmeye çalışıyorum.
bir bulantı beni 2 gün mahvetti.
bunlar anlattıklarım daha yaşanıp kelimelere dökülmeyen neler oluyor hayatımızda.
babalarında hakkı ödenmez ama analık gibisi var mı?