Ramazan ayı hem güzel bir aydır benim için hem korkutucu.97 yılında yaşadığım bir ramazan gecesine buna sebep olan.hatırlamak istemediğim günlerimin başlanğıcı oldu o gece.
her ramazan gecesi gibi başladı aslında istemiyerek kalkmıştım gözümden uyky akıyordu.o gece sahur sofrasını hazırma sırası bendeydi.çay bardakları tepsiye koydum odaya götürüyordum.en son hatırladığım bu .
gözümü açtığımda ne olduğunu nerde olduğumu hatırlamakta güçlük çekiyordum.annemlere ne oldu bana dedim.
elimde bardakların olduğu tepsiyi düşürmüşüm.tabi kendimde.sonrasını pek anlatmak istemediler.(daha sonra tedavi için doktorlara anlatırken öğrendim)
gecenin bir vakti aile tanıdığı bir doktora gittik.baktı muane etti.babama en kısa zamanda özel doktora götürün dedi.biz annemin tansiyonu hariç hastalığa uzak bir aileydik.ama herşeyin ilk ki varmış.
babamlar üniversite hastanesine özel muayeneye bölüm başkanına götürdüler ve acı gerçek
epilepsi.....
oda ne halk dili sar'a denilen hastalık .ama benim durumum farklıymış.organik bir durum değilmiş. beynim arada kısa devre yapıyor.yani dejarz olmak için vücut kendine nöbet geçirtiyormuş.
e yasaklar başladı kafeinli herşey yasak,uykusuzluk açlık,stres yorulmak yok.
97 den beri oruç tutmuyordum.evleninceye dek.tabi arada çok ağır dönemler yaşadım.hastalıkğım ayyuka çıktığı dönemler oldu.
ailem mahvoldu.neden neden neden.beni hasta görmeye dayanımıyorlardı.rahmetli babamı başımda ağladığını bilirim.ah babacım şimdi iyi olduğumu bilmeni isterdim.
hepsi benim suçummuş baba.sen kendini hiç suçlama.sen mükemmel bir babaydın.
geçen onca senede kendimin doktoru oldum.ve acıların acısını tattım.evlat acısı.....................................
evet her ramazan ben başka havalara girerim.allahım affetsin sevinemiyorum.çünkü hep korkuyorum.acaba başım dönecekmi.bir yere yığılıp kalacakmıyım.başımımı vuracağım.ahhhhhhhhhhhh
bu hastalığım için kısa bir ön yazı oldu.aslında sizlerle paaylaşamak istediğim.çok ayrıntı var.ama 30 yaşında evli ve çocuklu bir annenin şimdi kalkıp evişi yapması lazım.
yazcaklarım herkessi bilgilendirmek için.çünkü her an herkes epilepsi olabilirözellikle yeni nesil çocuklarmız .çünkü kendimiz buna davetiye çıkarıyoruz.
herkese sağlıkla dolu bir gün dilerim.