evet yazmayı epey boşluyorum.ama hamişlikte zaten yorgundum.yorgunluğu atmadan birde doğum.şimdi bebek derken ipler hepten koptu bende.
neyse ufak ufak size yaşadıklarımdan bahsedeyim .
15 ağustosda sezeryanla doğum yaptım.aslında doğum değil baya ameliyat.1.kızımda önce epidural yapmışlardı.ama uyuşmayıp ameliyatın ortasında(kızımın çıktığını bile göremedim.)ben uyuşmadım, beni uyutun diye bağırdığım için bu sefer direk genel anestezi istedim.ama neye hikmetse anestezi uzmanları beni epidural için ikna etmeye çalıştılar.ben ısrarla genel anestezi isterken onlar epidural için ısrar ettiler.beni ikna edemeyince genel anestezi yaptılar.ameliyathane ne soğuk bir yerdir.3 kez yattım o yere.biri kötü diğer 2 si güzel bir olay içindi.ama ne zormuş.Rabbim düşürmesin o yollara.
uyandığımda karnım ağrıyo diyodum başka birşey demiyordum.zaten hep o karın ağrısından korkuyordum.uyanma odasında zorla kendime geldim.ilk doğumda epiduralin faydasını çok gördüm.bir ay bıyunca ameliyat yerimi fazla hissetmemiştim.ama şimdi heryerim dayak yemişim gibi ağrıyordu.ve hala ağrıyor.3 iğne yapmışlar uyuşur şimdi dediler.birde odamda yaptılar 4 iğne ancak ağrımı hafifletti.doktor gece koridorda 2 kez dolanacaksın dedi.zorla kalkıp dolandım.ama ne zormuş bu sezeryan yeni anladım.
ama kızımı görünce hepsini unutuyordum.
ya işte zor olanı atlattık ama asıl zor olan kızım reyhanın sevgi selinden nursenayı korumak.
kızım uğurlu geldi.babası doğumdan önce bahsettiğim jipi aldı.
neyse kızım uyurken bende yatayım.herkese kocaman sevgiler
